"Giacobbe, Giacobbe! Io sono Dio. Non temere di scendere in Egitto, perchè laggiù io farò di te un grande popolo. Io scenderò con te in Egitto e io certo ti farò tornare". Rdz 46, 1-4
Jakże żywe jest to Boże Słowo w moim życiu!
Naprzeciw trudnościom i doświadczeniom często myślimy jedynie o tym, że dzieje się nam krzywda. Nie chcemy dostrzec w tych wydarzeniach możliwości wzrostu i wzmocnienia naszej ludzkiej i chrześcijańskiej dojrzałości. Bóg w całym kontekście tego czytania niejako wymusza na Jakubie wyjście ze swej ziemi Kanaan, z ziemi, którą zna, w której mieszka, która stała się jego domem. Wzywa go do pójścia do Egiptu, gdyż właśnie tam ma się stać wielkim ludem, narodem wybranym.

Ten tekst odnosi mnie także do doświadczenia naszej pierwszej Uczennicy, Matki Scholastyki Rivata, która dosłownie została posłana do Egiptu, gdyż nie została zrozumiana jej misja i rola w tworzeniu naszego Zgromadzenia. Jednak nigdy się nie skarżyła i odczytywała to działanie jako Boże prowadzenie, choć po ludzku cierpiała bardzo, oderwana zupełnie od swoich, od swego kraju, od Zgromadzenia... I teraz jest kandydatką na ołtarze. Jak to dobrze, że nie idziemy sami, że towarzyszy nam sam Bóg ze swoją obietnicą i ludzie, którzy poprzedzili nas w doświadczeniach i wydarzeniach życiowych.
http://www.youtube.com/watch?v=y7Ou7EpRpmA
O życiu Matki Scholastyki, pierwszej Uczennicy Boskiego Mistrza, można poczytać tutaj.
Zapraszam również na pddm.pl i pddm.org oraz stronę bezpośrednio poświęconą Matce Scholastyce.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz